-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:34922 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

عدل الهي چه بازتابي در اخلاق و عمل انسان دارد؟

در اسلام «مسائل اعتقادي» از «مسائل علمي» جدا نيست، توجه به اوصاف الهي سبب ميشود كه انسان چشم دل را عميقاً به آن نقطه كمال مطلق بدوزد و سعي كند در سير دروني و بروني خود را به او نزديك و نزديكتر سازد، و اين نزديكي سرانجام سبب تخلّق به اخلاق الهي و انعكاس صفات او در اخلاق و عمل انسان ميشود.

بنابراين، هر قدر اسنان به او نزديكتر شود، اين صفات در او قويتر ميگردد، مخصوصاً در مسأله عدل الهي (خواه عدالت را به مفهوم وسيعش تفسير كنيم كه قرار دادن هر چيزي در جاي شايسته خويش است، يا به معني اداي حقوق و مبارزه با هرگونه تبعيض و اجحاف) اين عقيده در فرد فرد مسلمانان و جوامع اسلامي اثر ميگذارد و آنها را به سوي مديريت صحيح در كارها، و برافراشتن پرچم عدل و داد، نه تنها در كشورهاي اسلامي كه در كل جهان دعوت ميكند.

اهميت مسأله عدالت در اسلام به قدري است كه هيچ چيز نميتواند مانع آن گردد، دوستيها و دشمنيها، قرابت و خويشاوندي، دوري و نزديكي، در آن اثر ندارد، و هرگونه انحراف از آن متابعت از هواي نفس است، چنانكه در آيه «26 سوره ص» خطاب به داود ميخوانيم «يا داوُدُ اِنّا جَعَلْناكَ خَليفَةً في الأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوَي فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبيِلِ اللهِ» [اي داود! ما تو را در روي زمين مقام خلافت داديم، پس ميان مردم به حق حكم كن، و از هواي نفس پيروي منما كه تو را از راه خدا گمراه ميسازد.] و در «آيه 8 سوره مائده» ميفرمايد «وَ لا يَجْرِ مَنَّكُمْ شَنَئآنُ قَوْمٍ عَلَي اَنْ لا تَعْدِلُوا» [هرگز دشمني با گروهي، شما را به گناه ترك عدالت نكشاند].

اهميت اين موضوع تا آن حد است كه اگر از طرق مسالمتآميز اجراي عدالت ميسّر نشود ميتوان از يكسو مظلومان را بسيج كرده، و به قيام عمومي دعوت نمود، و از سوي ديگر براي حمايت از آنان با ستمگر جنگيد، چنانكه در آيه 75 سوره نساء ميخوانيم «وَ ما لَكُمْ لا تُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللهِ وَ الْمُسْتَضْعَفينَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ» [چرا در راه خدا، و در راه حمايت از مردان و زنان و كودكاني كه (به دست ستمگران) تضعيف شدهاند پيكار نميكنيد.]






پيام قرآن ج 4

حضرت آيت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.